Mensen blijven de kerk trouw
door Willem Staat
ZIERIKZEE – Jan van Langevelde ervaart tijdens de heersende coronacrisis grote trouw onder de leden van zijn gemeente. Hij is dan ook niet bang dat de band met de kerk losser wordt. De predikant van de Christelijke Gereformeerde Kerk in Zierikzee gaat voor tijdens de oecumenische viering in de serie Geloof in Zeeland, die Omroep Zeeland uitzendt op 6 december, de tweede zondag van Advent. Hij doet dat samen met pastoraal werkster Ria Magnus van de Rooms-Katholieke Pater Damiaan Parochie.
Dominee Van Langevelde vindt de gevolgen van de crisis voor de kerk ingrijpend, al ontwaart hij ook positieve gevolgen, zo blijkt uit een vraaggesprek.
Hoe richten jullie de diensten in tijdens de coronacrisis?
,,Wij houden ons aan de adviezen en regels. Dat betekent dat we slechts een klein deel van onze ruim 800 leden tellende gemeente in de kerk kunnen verwelkomen. Sinds het begin van de crisis zenden we de diensten uit via videostreaming via de eigen website van de kerk. Het mooie is dat we de hele dienst steeds met eigen mensen kunnen inrichten. Een muziekgroep vertolkt op het podium de psalmen, gezangen en opwekkingsliederen. Een grote gemeente vormt daar natuurlijk een mooie bron voor. Toen het in september tijdelijk soepeler toeging waren we in de gelegenheid de sacramenten te bedienen. Toen zijn acht kinderen gedoopt en hebben we het Heilig Avondmaal bediend in vier dienstgen. Ook legden 16 jongeren openbare belijdenis af van hun geloof.”
Hoe beleven uw gemeenteleden de beperkende maatregelen?
,, Deze worden wel echt gevoeld. In een hechte gemeente zoals de onze betekenen de beperkte mogelijkheden om elkaar te ontmoeten een forse inbreuk op het samen kerk zijn. Tegelijkertijd lukt het veel mensen toch om op een andere manier naar elkaar om te zien. De familiebanden en de sociale structuur zijn heel sterk, waardoor mensen toch veel contact houden. Ook leeft men onderling met elkaar mee door de wijkteams. Zo vond ik onlangs een chocoladeletter op de deurmat, vergezeld van een bemoedigend briefje van ons wijkteam.”
Wat betekent de crisis voor u persoonlijk?
,,Ik heb zoals velen in maart heel even genoten van de rust en ruimte in de agenda. Maar dat gevoel veranderde al snel in beleving van de schraalte omdat de crisis ook voor een deel het hart uit je eigen werk haalt. De structuur valt weg van het elkaar kunnen ontmoeten in kerk en kringen. Tot op zekere hoogte geldt dat ook in het pastoraat, zeker in de periode waarin je kwetsbare ouderen niet mocht bezoeken. Dat laatste doe ik intussen weer wel waar het kan en mag Je ziet aan de andere kant ook wel mooie nieuwe bemoedigende dingen die gemakkelijk opkomen bij de gratie van corona. Zoals het besef dat we bij elkaar horen en elkaar moeten vasthouden. Door de crisis komen de diensten nu tot stand met behulp van veel vrijwilligers. Voorheen kwam veel op mijn eigen bordje terecht, maar nu doen we het tijdens elke dienst samen met meer dan twee handen vol mensen. Dat is heel positief. Bovendien is het ook winst dat je nu beter beseft hoe bijzonder het is gemeente te zijn en op zondag naar de kerk te kunnen. Vergelijk het met ziekte die je overkomt. Dan merk je de zegen van gezondheid. Je beseft in de schraalte hoe bijzonder kerk, Bijbelstudie en kringwerk is.”
Wat betekent de crisis voor het vormingswerk?
,,We zijn bij het uitbreken van de crisis geheel gestopt met de catechese en het verenigingswerk. Dat deed toen nog niet zoveel pijn omdat de zomer niet ver meer was. Na de zomer hebben we alles volgens de richtlijnen weer opgepakt en dat doen we nog steeds.”
Wat zijn de gevolgen van de crisis voor de kerk op middellange termijn?
,,Elke waarneming is natuurlijk koffiedik kijken. Wanneer ik het toespits op onze eigen gemeente, dan merk ik dat het mensen nog steeds lukt om basaal trouw te blijven. Tot mijn verwondering luisteren en kijken er nog steeds heel veel mensen naar de diensten. Velen zien reikhalzend uit naar het moment dat we weer zonder beperkingen naar de kerk kunnen. Dus ben ik niet zo bang dat de binding met de kerk bij ons substantieel losser wordt. Mensen laten merken dat ze die band willen blijven zoeken.”
Brengt de crisis kerken dichter bij elkaar?
,,Als deze crisis daaraan een bijdrage levert, dan graag. Ik zie overigens nog niet gebeuren, dat het zo werkt. Simpelweg omdat de mogelijkheden om elkaar op te zoeken juist ook door corona worden getorpedeerd. Toch is het nader tot elkaar komen absoluut nodig, omdat we samen kerk van Jezus Christus zijn. Verdeeldheid is er om op lossen.“
Personalia
Jan van Langevelde (Goes, 2 december 1959). Predikant Christelijke Gereformeerde Kerk. Intrede Hillegom 20 februari 1987, Hoofddorp (wijkgemeente Aalsmeer) 1 augustus 1990, Hengelo (Ov) 25 maart 1994, Veenendaal (Bethelkerk) 6 september 1998, Zwolle 13 januari 2008, Zierikzee 5 juli 2015.
Lees meer over Zierikzee op Staatspareltjes.nl: Nergens zo aangenaam als in Zierikzee.