Debora’s verhaal van hoop

MORIA – Het leven gaat door, ook in Moria. Coronacrisis of niet, nog steeds wonen er rond de 20.000 mensen in dit kamp dat is gebouwd voor 3.000. Nog steeds staan deze mensen dagelijks uren in de rij voor hun eten en water en nog steeds is de situatie voor veel mensen bijna ondraaglijk. Maar er is ook veel vreugde omdat het coronavirus het kamp nog niet heeft bereikt, er is blijdschap om de kinderen en er ontstaan mooie vriendschappen.

Debora samen met Mohamed die trots als een pauw zijn zelfgemaakte badge laat zien.

Dat blogt de uit Zeeland afkomstige Debora Molenaar. Zij werkt sinds 2017 met tussenpozen op het Griekse eiland Lesbos voor EuroRelief om de ergste nood onder de vluchtelingen te lenigen. In de online kerkdienst van 22 maart 2020 werd uw geldelijke steun gevraagd voor het vluchtelingenkamp en van wat er inmiddels is binnengekomen wordt dankbaar gebruik gemaakt. Debora werkt meestal van acht uur ’s morgens tot 12 uur ‘s avonds in de Section in Moria, waar op dit moment ongeveer 300 vrouwen en 100 kinderen verblijven. Ze vertelt dat vooral het contact met de kinderen zoveel vreugde brengt.

I am EuroRelief!

,,Zo zag mijn collega een tijdje geleden de kinderen rondrennen in ‘hesjes’ gemaakt van blauwe plastic tasjes. Ze gebruikten hun handen als walkie talkie en riepen naar elkaar ‘What happened, what happened?’ en renden druk heen en weer. Ze speelden met elkaar dat ze ‘EuroRelief’ waren, de organisatie waar ik voor werk. Heerlijk om te zien hoe kinderen toch kinderen blijven! Een ander jongetje antwoordde stellig ‘EuroRelief!’, nadat we hem vroegen wat hij later wilde worden. Gelijk daarna zei hij ‘Oh, maar dat kan niet, want ik ben chocola’, waarna hij naar zijn huid wees. We hebben hem toen op het hart gedrukt dat het niet uitmaakt welke kleur je huid is, dat iedereen hetzelfde is en dat hij zeker welkom is om later bij ons te komen werken. Vorige week vond een van de kinderen een keycord en samen met mijn collega hebben ze toen een badge voor hem gemaakt. Vervolgens liep hij trots met zijn borst vooruit en riep ‘I am EuroRelief’. Dat zijn de momenten die een glimlach op mijn gezicht geven en die ons laten zien welke impact het werk heeft dat we doen.’’

Schrobben, boenen en verven, een hele week lang!

Gastvrijheid

Debora ondervindt veel mooie momenten met de vrouwen. Toen ze een paar dagen ziek was geweest, vroegen veel vrouwen hoe het met haar ging, ze hadden zich zorgen om haar gemaakt. Daarnaast wordt tijdens de maaltijd ‘iftar’ die ’s avonds tijdens de Ramadan wordt gebruikt, gastvrij het weinige eten dat er is, gedeeld met de hulpverleners.

Nieuw kantoortje

Het geld dat tijdens de online viering van 22 maart 2020 werd opgehaald, is voor een deel gebruikt om een nieuw kantoortje voor de hulpverleners in te richten. Nadat al het ongedierte was verjaagd, schilderde één van Debora’s collega’s een prachtig wild bloemenveld op de muren. Nu er ook een bed staat, dat dienst doet als bank, genieten de hulpverleners van het nieuwe frisse kantoortje. ,,Ontzettend bedankt daarvoor!’’ schrijft Debora.

Debora’s collega die samen met een paar meisjes de laatste hand legt aan de muurschildering

Gebedspunten

Debora eindigt haar blog met een aantal gebedspunten:

Dank dat corona nog steeds Moria niet heeft bereikt, maar bid dat dat ook zo blijft!

Bid dat er nieuwe vrijwilligers mogen komen nu dat door de coronacrisis en de daarbij horende beperkte reismogelijkheden ingewikkelder is dan normaal

Bid voor energie, kracht en wijsheid voor mij en al mijn collega’s in deze tijd, waarin corona alles onzeker maakt.

Het werk van Debora is te volgen via www.deboraopweg.nl U kunt Debora ook nog steeds steunen: