AARDENBURG – In een volle Sint Baafskerk van Aardenburg heeft ds Edward van der Kaaij zondag 25 september 2022 afscheid genomen van zijn protestantse gemeente Sint Kruis – Aardenburg. Na een lange loopbaan als predikant gaat hij op zijn zeventigste nu toch met emeritaat.

Edward van der Kaaij werd op 16 september 1952 geboren in Utrecht en groeide op in Oog in Al. Na zijn rechtenstudie ging hij theologie studeren, in combinatie met zijn werk als leraar recht op verschillende scholen. In maart 1990 deed hij intrede in de Hervormde gemeenten van ’s Heerenberg en Zelhem. Vervolgens stond hij vanaf 25 oktober 1992 in de Vredeskerk in Nijkerk.

Tijdens een studieverlof in 1997 schreef hij het gebedenboek ‘Gebeden voor de Eerste Dag’. Zijn volgende boek ‘De ongemakkelijke waarheid van het christendom’, waarin het bestaan van de historische Jezus wordt ontkend, werd niet overal zonder slag of stoot ontvangen. In 2015 kwam er dan ook een einde aan zijn dienstverband in Nijkerk. Hij werd losgemaakt van zijn gemeente en beroepbaar gesteld. In 2017 bracht de Protestantse gemeente Sint Kruis – Aardenburg een beroep op hem uit, dat hij aanvaardde.

Zoektocht naar God

Ds Edward van der Kaaij.

In zijn afscheidspreek vergeleek ds Van der Kaaij de mensen met sterrenstof. ,,Geloof is niets op een rijtje hebben, in den blinde tasten naar houvast, naar een God met een ongrijpbare naam: Ik ben die Ik ben. En in die ondoorgrondelijkheid zit Zijn kracht. Gelijk de wind die je kunt voelen maar niet kunt zien. Mijn leven als predikant was een zoektocht naar die God.’’ En ook: ,,De weg van het verstand geeft geen toegang tot het wezen van het geloof, geloof grenst aan onverstand, aan onzin. Het ware geloof is een mysterie, dat je wordt geschonken als je opengaat, wanneer het onderbewustzijn door de blokkade van het verstand breekt. Theologie is dansen op een wankel koord, want je hebt je verstand nodig om de Bijbel te lezen en te begrijpen.’’

Ds Van der Kaaij refereerde verder nog aan zijn allereerste preek die ging over Deuteronomium 30. ,,Ik dacht: hier zit alles in. Wat nu? Ik heb alles gezegd, maar de komende 35 jaren moet ik nog 35 preken per jaar houden. En achteraf heb ik dat goed gevoeld, in die preek zát ook alles. De Geboden, de Levensadem van God in ons. En zo kom je uit bij Pasen: opgewekt, dus leef opgewekt!’’ De afscheidspreek kreeg applaus van de vele aanwezigen, onder wie overigens veel vrienden uit binnen- en buitenland.

Passies

Na de dienst staken verschillende sprekers de loftrompet over ds Van der Kaaij. Zo memoreerde Marjan Taalman, de predikant die hem in Aardenburg heeft bevestigd, aan zijn passies: het pastoraat en het spreken over het geloof, preken dus. Als symbool voor Zeeland overhandigde ze hem een Zeeuws knopje, een plantje dat hij kan meenemen naar zijn woonplaats Nijkerk. Ook de Peperbusse, symbool van de Sint Baafs en Sint Kruis, ontbrak niet. En natuurlijk was er een kikker van Kikkerstad Aardenburg omdat hij ‘een brandend lichtje was, licht verspreidend wanneer het nodig was’. Taalman sprak ook de dankbaarheid uit namens het werkverband van predikanten in Zeeuws-Vlaanderen, voor wat hij daarin heeft betekend.

Namens de kerkenraad werd het echtpaar Van der Kaaij een weekendje weg aangeboden en wordt 1000 euro overgemaakt naar de Roemeense zusterstad Arkush. De vraag werd daarbij opgeworpen wat Aardenburg nu moet, nu de ‘uitvinder’ (samen met Ad van de Wege) van de Baafse Beleving vertrekt.