Ds Fred Wijnhorst met emeritaat: Het mooiste is de Boodschap doorgeven
door Margreeth Ernens
KRABBENDIJKE/ERMELO – ,,Het mooiste van het predikant zijn is het voorgaan in de eredienst en de Boodschap doorgeven. Dat blijf ik doen als ik gezond blijf, dat is heerlijk.’’ Ds Fred Wijnhorst nam zondag 15 september afscheid van zijn Hervormde gemeente in Krabbendijke. Het is de laatste gemeente waaraan hij werd verbonden, want nu is hij echt met emeritaat. Hij heeft er anderhalf jaar langer gewerkt dan de officiële AOW-leeftijd aangaf, maar de gemeente had hem gevraagd de vier jaar vol te maken. En dat heeft hij met hart en ziel gedaan. ,,Het is goed geweest om in de kerk te dienen, ik kijk er met dankbaarheid op terug.’’
De afscheidsdienst was druk bezocht, ook door veel contacten uit zijn zeven vorige gemeenten. ,,We kijken terug op een geweldig afscheid. Het was mooi en indrukwekkend, iets om dankbaar voor te zijn’’, zegt de predikant.
Frederik (Fred) Wijnhorst werd op 9 mei 1956 geboren in Vlaardingen. Na zijn studie theologie in Leiden werd hij in 1980 in de Hervormde gemeente Dussen-Hank bevestigd tot predikant. Daarna verbond hij zich achtereenvolgens aan Ochten (1985), Ridderkerk (1990), Ameide-Tienhoven (1995), Ermelo (2000), Veenendaal (2006) en Katwijk aan Zee (2013). In 2020 ging hij aan de slag in Krabbendijke. Hij had bovenplaatselijk in verschillende (toenmalige) classes taken zoals in de classes Harderwijk en Heusden waarvan hij scriba was. ,,In grote gemeenten als Veenendaal had je je handen al vol, dan schoot het er bij in. En in Krabbendijke was ik niet zo lang, dus in de classis Delta ben ik niet bezig geweest.’’
Mensen achter laten
,,Al mijn gemeenten pásten altijd en ook in Krabbendijke hebben we het heel goed gehad.’’ Ds Wijnhorst was er ‘jong bij’: hij werd predikant op zijn 24e en is inmiddels 44 jaar dominee. ,,Soms werd ik geroepen om een nieuwe stap te zetten en naar een andere gemeente te gaan. Het is wel lastig om mensen dan achter te laten, het voelt soms een beetje als in de steek laten, al is dat niet zo. En ook mijn kinderen stonden niet altijd te juichen om opnieuw te beginnen, maar we zijn altijd gegaan in het vertrouwen dat God ons niet beschaamt. En binnen een paar weken zat de pastorie weer vol met vrienden van de kinderen, dus dat kwam ook altijd goed.’’ In zijn afscheidsdienst bedankte hij dan ook op humorvolle wijze, doorspekt met enige zelfspot, zijn vrouw en kinderen voor al hun steun. ,,Jullie zijn mijn reisgenoten op weg naar het Nieuwe Jeruzalem.’’
Zondag bleek ook dat veel van de contacten uit zijn vorige gemeenten nog heel goed zijn. ,,En dat is best bijzonder.’’ Zijn interesse in mensen, die hij voor de kerk en kerkelijke taken wist te enthousiasmeren, werd door verschillende sprekers genoemd. Onder de sprekers was ook ds P. Vermaat. Hij zag ds Wijnhorst opgroeien, nam hem belijdenis af, zegende zijn huwelijk in en bevestigde hem als predikant in al zijn acht gemeenten. ,,Jullie zijn mensen-mensen. Vriendschap is een buitengewone gave’’, aldus ds Vermaat.
Corona
De Wijnhorst begon in coronatijd als predikant in Krabbendijke. ,,Er was net even een tijd dat er weer meer mensen bij elkaar mochten zijn, dus bij mijn intrededienst waren er toch 150 aanwezigen. Maar veel genodigden en gemeenteleden mochten er niet bij zijn.’’ In die eerste periode kon hij dan ook geen ‘gewoon’ gemeentewerk doen. ,,Ik was al blij dat we altijd 40 mensen in de kerk hadden. Ja, soms waren we dan wel in overtreding, maar toch, een lege kerk is echt niets.’’ Er mocht eigenlijk niets, geen catechese, geen activiteiten, maar wel ziekenbezoek. Het bleek een zoektocht te zijn op welke manier zoveel mogelijk mensen konden worden bereikt zonder dat ze bang werden. ,,Dat was anderhalf jaar lang heel lastig en bijzonder. Langzaam druppelde de kerk na corona weer vol, langzaam durfde iedereen weer. Het Avondmaal is toen ook heel anders ingericht. In plaats dat men aan tafel brood en wijn kreeg, bleven de kerkgangers zitten en werden brood en cupjes met wijn rondgebracht.’’
Ds Wijnhorst maakte de Hervormde gemeente Krabbendijke niet mee vóór corona, maar volgens de kerkenraad zijn er wel ‘achterblijvers’ in de gemeente, mensen die de dienst liever thuis meemaken nu die wordt gestreamd. ,,Maar aan de andere kant zijn er door die live-uitzendingen weer meer kijkers, we hebben een groter bereik, dus dat is positief. De laatste twee jaar kon het gemeentewerk weer normaal worden gedaan. Er zijn nieuwe initiatieven. Zo delen we flyers uit in het dorp voor de welkomstdienst.’’
Tijd voor studie
De predikant en zijn vrouw zijn onlangs naar Ermelo verhuisd, zodat ze dichter bij de kinderen en kleinkinderen wonen. ,,Ik wilde voorkomen dat ze in Krabbendijke zouden zeggen ‘wanneer gaat hij nu eens weg’’’, zegt de predikant lachend. Maar zolang hij zich gezond voelt, voelt hij zich geroepen, dus het plan is dat hij elke zondag zal blijven preken. Daarnaast wil hij veel gaan fietsen over de Veluwe en meer tijd aan zijn vrouw en gezin besteden. ,,De telefoon gaat nu even niet, dat is best fijn, je kunt even tot jezelf komen. En ik heb meer tijd om te studeren. Zo wil ik bepaalde Bijbelboeken dieper doorvorsen. Daar worden misschien dan weer preken uit geboren.’’
Fulltime predikant
De Hervormde gemeente Krabbendijke (650 leden) wil weer een fulltime predikant beroepen. ,,Er is een tekort aan dominees in het hele land. Ik vertrouw erop dat er op Gods tijd een predikant komt om het stokje over te nemen. Het is niet míjn gemeente, ik kan het loslaten.’’
De gemeente heeft veel leden die voorheen van de Gereformeerde Gemeente waren. ,,Dat stempelt zo’n gemeente, er leven meer ‘zware’ vragen zoals ‘ben ik uitverkoren’. Krabbendijke is ook een hele jonge gemeente, ik heb er meer gedoopt dan begraven. De leeftijdsopbouw is ook heel gezond, grijze koppies zijn nog een uitzondering. We hebben altijd een voltallige kerkenraad van 18 mannen gehad’’, zegt ds Wijnhorst. Emerituspredikant ds S.A. Doolaard uit Kapelle-Biezelinge neemt voorlopig de pastorale taken waar in de gemeente.
Hoewel Krabbendijke een flink stuk verwijderd is van Ermelo, maakt ds Wijnhorst daarvoor graag een uitzondering om er toch nog eens voor te gaan.