Geduldig geloven

(bericht classispredikant ds Arie van der Maas, nieuwsbrief augustus 2020)

De tweede digitale nieuwsbrief van de Classis Delta in vernieuwde vorm. Op de drempel van een nieuw seizoen. Nog altijd worden we in kerk, samenleving en persoonlijk leven beperkt door alles wat te maken heeft met de Covid-19 pandemie.

De maanden voor de zomer waren ook voor het kerkelijk leven ingrijpend door de maatregelen die genomen moesten worden. Na 1 juli kwamen er weer wat meer mogelijkheden.

Het tweede kwartaal van 2020 stond vooral in het teken van aanpassen, creatieve en veilige oplossingen zoeken. In de gegeven omstandigheden een weg zien te vinden, voor en met kerk en gemeente. Veel vragen en onzekerheden, veelal minder antwoorden.

Voor nu en de komende maanden zal het aankomen – maar dat is mijn persoonlijke inschatting – op geduldig voortgaan met de aanpak en richtlijnen zoals ze nu door de meesten uitgewerkt zijn. In deze weken is er een nieuwe opleving van het virus maar tegelijkertijd ook het gevoel dat het minder dramatisch escaleert dan in maart en april. De verwachting is dat we de komende tijd nog geregeld met dergelijke kleinere, lokale en regionale oplevingen van corona te maken zullen krijgen. Waakzaamheid, voorzichtigheid en verantwoordelijkheid nemen blijven belangrijk. Totdat het virus uitgewoed blijkt of totdat we door middel van een vaccin er beter tegen beschermd zullen kunnen zijn.

Liefde van Christus communiceren (*)

‘Geduldig geloven’ schreef ik boven deze bijdrage. Geduld is niet zomaar een woord dat ik voor de gelegenheid naar voren haal. In de Bijbel is het dit begrip dat in het verlengde geplaatst wordt van de liefde en goedheid van God de Vader en zijn zoon Jezus Christus. En als weerspiegeling daarvan hoort geduld – verbonden met verlangend uitzien naar omkeer, naar vrucht, naar licht, naar de jongste dag… – bij de attitude die gevraagd wordt van allen die zich verbonden weten met Christus.

Geduldig geloven. Geloven betekent vertrouwen maar is ook toewijding. Toewijding aan Jezus Christus en aan het evangelie van het Koninkrijk dat Hij verkondigde en in Hem liefdevol nabijgekomen is. Toewijding aan de gemeente als lichaam van Christus om ‘in gemeenschap met alle heiligen’ ook in onze tijd, op de plek waar wij gesteld zijn, de Liefde van Christus * te communiceren. 

Meer dan kerkdienst

Heel veel kerkelijke aandacht is in de afgelopen maanden gegaan naar de beperkingen en mogelijkheden om de kerkdiensten voortgang te doen vinden. En jawel, de eredienst ís een centraal onderdeel van het gemeenteleven en van het christen-zijn. Maar ik heb me ook wel de vraag gesteld: Zijn we niet heel erg gefocust op alles wat met de kerkdienst samenhangt? Wat zegt dit over het kerk-zijn en over ons christen-zijn? Ik overdacht nog eens opnieuw wat in de kerkorde gezegd wordt over de roeping van de gemeente (Romeins artikel IV, zeg maar de grondwet van de kerkorde):

1. De gemeente, daartoe begenadigd door de Geest, is geroepen tot de dienst aan het Woord van God in de prediking van het Evangelie en de viering van doop en avondmaal in de openbare eredienst, in de dienst van de gebeden, in de missionaire arbeid, in het diaconaat, in de herderlijke zorg, in de geestelijke vorming en ook in alle andere arbeid tot opbouw van het lichaam van Christus.
2. Alle leden van de gemeente zijn geroepen en gerechtigd hun gaven aan te wenden tot vervulling van de opdracht die Christus aan de gemeente geeft.
3. De gemeente geeft gehoor aan haar roeping door onder leiding van de kerkenraad de samenhang in haar leven en werken te bevorderen en alles te richten op de lofprijzing van de Naam des Heren en de dienst in de wereld.

De – openbare – eredienst is belangrijk, staat voorop in de opsomming, maar is onderdeel van het geheel van gemeente – zijn.

Door de corona-omstandigheden is ook een aantal van de andere onderdelen van het kerk-zijn in het gedrang gekomen of er is eenvoudigweg minder aandacht voor geweest omdat die aandacht uitging naar wat op dat moment urgent was of leek. Het was ook niet goed mogelijk om op de vertrouwde manier elkaar te ontmoeten en te overleggen over wat en hoe de dingen te doen. Ontmoeting en overleg, zo belangrijk voor het gemeente-zijn. Ik hoop zeer dat we er in de komende maanden ook weer meer aan toekomen om een aantal zaken, die wellicht zijn blijven liggen, weer op te pakken.

ZWO

In deze nieuwsbrief royaal aandacht voor het werk van ZWO. Dat is zo’n onderwerp. Aan de bijdragen vanuit gemeenten is te zien dat veel aan activiteiten is stilgevallen. Terwijl er wel door Kerkinactie en door plaatselijke en classicale verbanden verplichtingen zijn aangegaan, verantwoordelijkheid is genomen voor projecten in partnerlanden. Eén van de voorbeelden waarbij ik u vragen wil: probeert u als gemeente, als kerkenraad, in de komende maanden eens stil te staan bij de dingen die in het eerste half jaar zijn blijven liggen, wat naar de achtergrond zijn geraakt, en waarvan het toch belangrijk is dat ze voortgang vinden of opnieuw opgepakt worden. In de wetenschap overigens dat dit natuurlijk in veel gemeenten gedaan wordt, dat deze oproep van mij wellicht overbodig is, maar zie het dan als extra aanmoediging, een steun in de rug…

Oogsttijd

Ik wil afsluiten met de weergave van een lied dat bij het schrijven van bovenstaande in mijn gedachten kwam. Deze en komende maanden is in landbouw en fruitteelt weer de oogsttijd. En ook in veel gemeenten zal er aandacht zijn voor dankdag voor gewas, visserij en arbeid. Mooi om ook daarin veel verschillende accenten en varianten te zien in het kerkelijk leven in de classis Delta. Oogstmaaltijden met het hele dorp, rondbrengen van bakjes bij gemeenteleden of in steeds meer gemeenten ook breder (hoe doe je dat nu trouwens corona-proof…). Of een klassieke doordeweekse Dankdag met één of meerdere kerkdiensten, soms samen met andere kerkgenootschappen op het dorp.

Oogsttijd. Mag het de komende maanden, levend uit Pinksteren, ook een oogsttijd zijn waarin vruchten van de Geest geoogst worden. Geoogst om van te delen.
Vruchten van de Geest, de liefde en de vreugde, de vrede allermeest, geduld om te verdragen en goedertierenheid….

Wat zijn de goede vruchten

 

Willem Barnard, lied 841 Liedboek, zingen en bidden in huis en kerk (2013), gezang 252 Liedboek voor de Kerk (1973)

 

*Lees ook: Liefde van Christus communiceren van ds Arie van der Maas, ook te vinden via de website van Arie van der Maas onder ‘Schrijfwerk’. Download hier de pdf.

Download hier de complete nieuwsbrief augustus 2020