We stellen steeds iemand uit het classicale werk aan u voor. Dit keer Kees Eckhardt uit Goes, tweede scriba van de classis Delta.

door Margreeth Ernens

GOES – ,,Met de ervaring die ik heb, hoop ik als scriba mijn steentje bij te dragen. Als je je levenservaring inzet in alle relaties kun je vooruit komen. Daarbij, ik vind het belangrijk om zowel de kleine als de grote kerken te ondersteunen. De Protestantse kerk is een veelkleurig gezelschap, dat blijft boeiend.’’ Kees Eckhardt (62) uit Goes is sinds kort als tweede scriba toegevoegd aan de classis Delta. Hij neemt het grootste deel van Zeeland onder zijn hoede, scriba Bram Kievit houdt zich vooral bezig met de Zuid-Hollandse Eilanden en Schouwen-Duiveland/Tholen. Scriba is latijn voor schrijver en houdt hier eigenlijk de functie in van secretaris, de ’motor’ van het apparaat van de classis Delta.

Kees Eckhardt.

Kees Eckhardt is geboren en getogen in Goes, en woont er nog steeds naar genoegen met zijn vrouw Thea. Als bouwkundig ingenieur had hij jarenlang een groot bedrijf in de natuursteenbranche, maar tegenwoordig is hij zelfstandig ondernemer. Hij importeert zelf en verkoopt producten door. Dat gaat van bouwgerelateerde natuursteen (gevels, vensterbanken, vloeren, badkamers) tot gedenkstenen.

De nieuwe scriba rolde al snel het bestuurlijke werk in en is daarin inmiddels gepokt en gemazeld. Zo is hij voorzitter van de landelijke branchevereniging van natuursteenbedrijven en adviseur van andere bedrijven. Daarnaast zet(te) hij zich in voor maatschappelijke organisaties, kerk, politiek, het waterschap en een patiëntenvereniging.

’s Heer Abtskerke en Goes

Die ervaringen nam Kees mee toen hij vorig jaar door Delta-classispredikant Arie van der Maas werd gevraagd om tijdelijk voorzitter te worden van de kerkenraad van de kleine Protestantse gemeente in ’s Heer Abtskerke (Johanneskerk). Daar verleent Kees tot de herfst van dit jaar hand- en spandiensten. Deze gemeente heeft door het gebrek aan ambtsdragers moeite om zelfstandig te blijven. Door samenwerking met Nisse en Hoedekenskerke ligt daarvoor nu een oplossing binnen handbereik, hoewel het gebrek aan menskracht blijft. ,,Hoe pak je dat aan? Waarom haken mensen af? Dat zijn vragen die veel gemeenten zullen herkennen’’, zegt Kees.

In zijn eigen gemeente, de (grote) Hervormde gemeente De Levensbron in Goes, is hij diaken en secretaris van de diaconie. ,,Ik zit nu zes jaar in de kerkenraad in Goes en daarvan leer je veel, zowel van de taaie onderwerpen als van de inspirerende zaken. Diaconaal werk inspireert zeker ook. Daarin proberen we de gemeente als diaconale gemeente mee te krijgen. Het gaat daarbij ook om de kleine, haast onbeduidende dagelijkse dingen in eigen omgeving. Het geeft veel voldoening als je mensen in beweging kunt brengen, zoals onlangs voor de actie voor de rampgebieden in Turkije en Syrië. Dat zijn leuke projecten als je de resultaten ziet’’, vindt Kees.

Diaconaal Platform

Kees is ook voorzitter van het Diaconaal Platform in de gemeente Goes. ,,Twaalf kerken in de gemeente trekken daarin met elkaar op en dat gaat prima. Als diaconieën stemmen we waar nodig onderling beleid af. Zo hebben we bijvoorbeeld het project opvang van gezinnen die in de problemen zijn gekomen door de energiecrisis. Ik verwacht dat er nog meer gezinnen in moeilijkheden komen als de eindafrekening binnenkort komt. We hebben daarover contact met een aantal organisaties, zoals de gemeente Goes en de Voedselbank. Ook rond de opvang van Oekraïners was de samenwerking met de Gemeente Goes goed. We werden al snel betrokken en konden in korte tijd voor spullen en vrijwilligers zorgen. Het feit dat je als kerken elkaar regelmatig spreekt is al heel goed. We hebben ook een gezamenlijk fonds, naast een noodfonds voor directe kortstondige hulp.. De uitvoerende instantie is Diamant Goes, met vrijwilligers die allerlei telefoontjes met hulpvragen opvangen. Dat is het gezicht van de diaconieën naar buiten toe.’’

Heeft Kees nog wel tijd om de taak van scriba van de classis Delta op zich te nemen? ,,Ja hoor, je moet efficiënt omgaan met je tijd. Ik kan makkelijk eens op een avond wat extra’s doen in plaats van voor de tv te hangen. En telefoneren doe ik vooral in de auto, dat bespaart veel tijd. Ik ga het dus gewoon proberen.’’

Er is zelfs nog tijd voor hobby’s. ,,Ik hou van zeilen, hoewel dat er de laatste jaren wat minder van komt. Verder doe ik veel aan wandelen en fietsen en we gaan graag weg met de caravan. En je zou kunnen zeggen dat het diaconaat ook een hobby is. Het is een ambt natuurlijk, maar je moet er ook lol in hebben.’’

Een beetje werk

Hij realiseert zich wel dat het ambt van scriba nieuwe uitdagingen met zich brengt (,,Ik zal me moeten inwerken in de terminologie van de kerkorde en kennis moeten maken met de gemeenten’’) maar, zegt hij met een lach: ,,Ik heb een groot bedrijf gehad, ik schrik niet zo gauw van wat werken.’’ Goed luisteren is volgens Kees een voorwaarde, en hij zal als scriba moeten wennen aan de nieuwe soort verzoeken. ,,Je moet je focussen op de communicatie. Ik ken nog niet zo heel veel mensen in andere gemeenten, maar dat leer je vanzelf. Je belt eens, en vandaaruit ga je verder.’’ Scriba Bram Kievit kende hij al wel vanuit het kerkelijk bezig zijn en ze zullen nauw samenwerken. ,,Vanuit de classis kunnen we de gemeenten ondersteunden en begeleiden. Het is bijzonder dat dit werk nog kan en mag gebeuren in ons land, als we kijken naar situaties in veel andere delen van de wereld. Mooi om daaraan een bijdrage te mogen leveren samen met anderen. Ik zie er naar uit en vertrouw op Gods zegen in de gemeenten in het Delta-gebied.’’