‘Kerk zijn doe je met iedereen’

door Willem Staat

MELISKERKE – ,,De vieringen via Omroep Zeeland zijn een veilige manier om mensen achter de kerkdeuren te laten kijken. Dat geldt temeer in deze crisistijd waarin mensen zo op zichzelf zijn  teruggeworpen. Het is geweldig dat de kerken dan verbinden. We doen dat als gemeenten plaatselijk in de dorpen en voor de hele provincie via Geloven in Zeeland”, zegt dominee Nicolette Vlaming*. Zij vervult de rol van gastvrouw tijdens de uitzending van zondag 3 mei 2020 vanuit de Protestantse Odulphuskerk in Meliskerke. Zij is predikant van de Protestantse gemeente Biggekerke/Meliskerke.

,,De crisis heeft enorme gevolgen. We kunnen heel veel niet meer doen. Dat geldt voor de kerk, maar ook voor het dorp. Alles staat op zijn kop. Wij zochten als kerk al steeds meer aansluiting bij het dorp en dat wordt nu nog belangrijker. Dat is voor mij ook heel wezenlijk. Het gaat erom wat de kerk voor de wereld betekent. De kerk moet veel meer naar buiten gericht zijn dan naar binnen.  We zijn anders, omdat we geloven in de Opgestane, maar we moeten zoeken naar wat ons bindt in de samenleving. Het geloof is de basis van waaruit wij naar de mensen omzien”, vertelt de predikant.

Ds Nicolette Vlaming

Levenservaring

Nicolette Vlaming was voor haar intrede als predikant kerkelijk werker in achtereenvolgens Castricum en Capelle aan den IJssel. Als kind voelde ze al de aantrekkingskracht van het predikantschap. Toch  koos ze eerst voor de Z-verpleging en werkte met meervoudig gehandicapten. Dat ze uiteindelijk toch dominee werd berust  dan ook op een klassieke ‘late roeping’. Daar is ze niet rouwig om. Nicolette ervaart  het juist als een voordeel dat ze de levenservaring die ze eerder opdeed kan gebruiken in haar huidige werk.

De predikant is bijzonder begaan met het lot van mensen in instellingen. ,,De impact van bezoekverbod is zo groot voor de betrokkenen. Mensen die elkaar het meeste naast staan kunnen elkaar niet meer ontmoeten, terwijl dat juist zo belangrijk is naast de reguliere zorg. Dat geldt voor gehandicapten, maar bijvoorbeeld ook voor ouderen, zeker wanneer één van beide partners kampt met dementie. Dat is heftig en je kunt je afvragen of het middel niet erger is dan de kwaal. Ik snap de overheid, maar ik zie ook het menselijk verdriet en de pijn bij allen die zorg behoeven.”

Medeleven en contact

Medeleven tonen en contact leggen kenmerken het optreden van dominee  Vlaming: ,,Mijn hart klopt voor iedereen die op mijn pad komt. Ik wil naast mensen staan. Met mensen oplopen zonder te zeggen waar ze langs moeten.”

,,Ik werk vier jaar hier. De mensen weten me nu te vinden. Ook zij die geen kerkelijk binding (meer) hebben delen hun zorgen. Dat vind ik heel bijzonder en geeft veel voldoening. Het raakt me dat mensen je als voor(bij)ganger dichtbij laten komen bij ernstige ziekte. Wat ze met je delen rond afscheid en uitvaart. Mensen laten je heel erg toe.  Dat verrijkt je, maar maakt me ook heel klein en bescheiden. Wie ben ik dat ik dat doen mag. Ik kan me geen ander werk meer voorstellen!”

Antwoorden zoeken

De dominee vindt dat de televisiediensten een kans bieden om weer eens een dienst bij te wonen voor mensen die niet meer naar de kerk komen omdat er ooit wat is gepasseerd. ,,De kerk is er ook voor jou, ook al kom je zelf niet.  Mensen zijn zoekend en hebben twijfels, die heb ik ook. De diensten op Omroep Zeeland zijn een prachtig middel om antwoorden te zoeken.

Nicolette Vlaming hoopt dat kerk en wereld  wat opsteken van de pandemie.  ,,Hoe zijn we kerk in deze tijd? De coronacrisis noopt ons om erover na te denken dat zoals we het deden niet zo vanzelfsprekend is. Gaan we verder zoals we deden of hebben we hier iets van geleerd? Thuis werken kon vroeger niet maar we doen het nu wel. Vliegreizen naar een ver buitenland blijken helemaal niet nodig omdat je je zaken ook kunt regelen met videobellen.”

Oecumene

Tenslotte is het een vurige wens van de predikant dat wat er nu allemaal gebeurt de oecumene stimuleert. ,,Wat hebben we elkaar verketterd en benadrukt wat ons scheidt! We moeten tegen elkaar zeggen wat ons bindt en dat is het geloof in de Opgestane! en respect hebben voor het eigene van iedere geloofsgemeenschap.”

Odulphuskerk

‘Geloof in Zeeland’ komt deze week uit de Odulphuskerk in Meliskerke, een bijzonder rijksmonument, dat omstreeks 1400 werd gebouwd. Het bedehuis met de kromme toren is gewijd aan Sint Odulphus, een Frankische katholieke missionaris van adellijke afkomst uit de negende eeuw, die als ‘apostel der Friezen’ heilig werd verklaard. De kerktoren diende vroeger als baken voor de scheepvaart, wat nog terug is te zien aan de witte omlijsting van de galmgaten. Halverwege de bouw van de toren kwam men erachter dat deze uit het lood stond, waardoor voor de bovenste helft een aanpassing nodig was en een knik onvermijdelijk werd. Tijdens het beleg van Middelburg (1572-1574) werd het koor van de kerk verwoest. Om de kerk te behouden werden de verlaagde hoofdbeuk en zuidbeuk met een houten tongewelf onder één dak gebracht.

*Nicolette Vlaming werd 8 mei 1969 geboren in Laren (N.H.) Zij was 9 jaar werkzaam in de zorg voor meervoudig gehandicapten in respectievelijk de functies z-verpleegkundige, woninghoofd, doktersassistente en coördinator beroepsopleidingen. Na een bachelor-studie pastoraal werk aan de Noordelijke Hogeschool vervolgde zij haar studie aan de PThU in Kampen en sloot haar masteropleiding tot predikant af in Groningen. Alvorens zij in 2016 werd bevestigd als gemeentepredikant in Biggekerke/Meliskerke was ze pastoraal werker bij de  PG Capelle aan den IJssel (mei 2014-april 2016) en kerkelijk werker bij PG Castricum (2008- februari 2013).

Zondag 3 mei 2020, 9 uur: ‘Geloof in Zeeland’, gemeenschappelijke online viering vanuit de Odulphuskerk in Meliskerke i.s.m. Omroep Zeeland

Lees op Staatspareltjes.nl meer over Meliskerke.