(nieuwsbrief september 2021)

Ds Arie van der Maas

De vorige Nieuwsbrief van de classis Delta verscheen vlak voor het Pinksterfeest. Deze aan het begin van het winterwerkseizoen 2021 – 2022. Wanneer de brief in de mailbox belandt hebben veel gemeenten al aandacht aan die ‘start’ gegeven door een bijzondere dienst, of hele zondag of zelfs weekend. En.. schreef ik de vorige Nieuwsbrief nog: “Wat zien we er naar uit: Koffiedrinken na de dienst. Gewoon dat praatje weer maken zonder mondkapje, zonder erg te hoeven hebben in die anderhalve meter… Het komt dichterbij…”

We kunnen nu zeggen dat we weer een paar stappen kunnen zetten. Op het moment dat ik dit schrijf verschijnt net het landelijke advies van de synodemoderamen naar aanleiding van de versoepelingen die 25 september ingaan.

Vragen en dilemma’s

Ik zal die adviezen waarin, zo lees ik, veel keuzevrijheid aan de gemeenten ter plaatse wordt gelaten, afzonderlijk doorgeven in een brief aan de kerkenraden. Er lagen en liggen vragen en dilemma’s. Hoe om te gaan met het coronatoegangsbewijs? Wat te doen in relatie met loslaten anderhalve meter-maatregel? Op welke punten gaan we in de gemeente van Christus toch echt anders om met ‘toegang aan de poort’? Wat is veiligheid en gevoel van veiligheid voor iedereen? Wat doen keuzes met beeldvorming en imago van de kerk?

Wat ik zie is dat velen, zowel in de landelijke kerken als in de plaatselijke kerkenraden, worstelen met deze vragen. En dat te midden van een maatschappelijke context waarin standpunten zich dikwijls nog verder lijken te verharden. Gemaakte keuzes met betrekking tot coronamaatregelen en vaccinatie hebben soms pijnlijke scheidslijnen tot gevolg in families, vriendengroepen en helaas ook in sommige gevallen binnen de gemeente van Christus.

In gesprek blijven

In gesprek proberen te blijven met elkaar is bij deze dingen van groot belang. Daar bovenuit reikt een hogere waarde die tevens breder verbindt en dieper fundeert. Een kern of beter dé kern van het Christelijk geloof die in eenvoud en helderheid de opdracht van de gemeente van Christus is in alle tijden en omstandigheden: De Liefde van Christus communiceren. In ieder medemens, met welke opinie of welk gedachtegoed ook, een man of vrouw zien naar wie de Liefde van Christus uitgaat. In het gelaat van mensen die ‘er onderdoor gaan’, aan alles wat de coronacrisis met zich meebrengt, maar ook aan crises op kleine en grote schaal, het gelaat van Christus zien die sprak: ‘alles wat jullie gedaan hebben voor een van de onaanzienlijksten van mijn broeders of zusters, dat hebben jullie voor mij gedaan’ (Mat. 25: 40).

Liefde leven

De Liefde van Christus communiceren, door woorden maar vooral door de Liefde te leven. Dat is voor mij de kern van de roeping van de gemeente als Lichaam van Christus, in eigen omgeving en wereldwijd. Dat we elkaar daarin de komende weken en maanden weer mogen bemoedigen en inspireren, dat is mijn verlangen en gebed. Met woorden die lieddichter Jan Wit ooit schreef met het vierde couplet van het lied ‘O grote God die liefde zijt’ (gez. 481 LvdK, lied 838 NLB):

Wij danken U, o liefde groot,
dat Christus is gekomen.
Wij hebben in zijn stervensnood
uw diepste woord vernomen.
Nog klinkt dat woord; het spreekt met macht
en het wordt overal volbracht
waar liefde wordt gegeven,
wij uit uw liefde leven.

Ds. Arie van der Maas
Classispredikant

Download hier de complete nieuwsbrief september 2021