Op de achterste bank in Hoek
Wat gebeurt er wanneer je tientallen kerkbestuurders in een kerkzaal plaats laat nemen voor een vergadering? Nou, ze gaan allemaal op de achterste rijen zitten. Hetgeen sommigen van die bestuurders aanmerken op gemeenteleden zijnde niet-kerkbestuurders, doen ze dus zelf ook. Dat was een vermakelijke constatering, vrijdag 8 juni 2017, in de dorpskerk van Hoek, op een deel van de toren na geheel vernieuwd na de nieuwjaarsbrand van 2015.
Wie waren al die bestuurders? En: waarover spraken zij? Wel, het waren de leden van de classes Walcheren en Zeeuws-Vlaanderen. Zij bogen zich over een rapport met de deftige titel ,,Kerk 2025 – IN KERKORDELIJKE VOORSTELLEN. Deel 2: Back to basics.” Er had ook gewoon kunnen staan: Weg met de rompslomp. Want dat is de bedoeling achter het 58 bladzijden dikke stuk met voorstellen om het besturen van de kerk gemakkelijker te maken. Het werd allemaal toegelicht door dominee Sophie Bloemert en zonder stemverheffing bediscussieerd.
Waarom in Hoek? Wel dat gebeurde op uitnodiging van Arie van der Maas, behalve dominee in Hoek ook predikant van de Protestantse gemeente Driewegen Ellewoutsdijk Ovezande. Hij is bovendien voorzitter van de classis Zeeuws-Vlaanderen. Arie vond het goed wanneer de kerkbestuurders uit beide genoemde regio’s samenkwamen in de nieuwe dorpskerk van d’n Hoek, zoals ze in de streek zeggen.
Het was een goed idee, zo bleek in de praktijk. De bezoekers vergaapten zich aan het kerkgebouw dat is uitgerust met de modernste beamer-apparatuur, inclusief regeltafel, een geheel gedigitaliseerd orgel. Verder is het gebouw energie-neutraal. Heel eigentijds zijn het jeugdhonk, de consistorie annex ruimte kindernevendienst en de bovenzaal. En dan ben ik nog niet eens compleet.
Maar laat ik tot slot nog de akoestiek noemen. Al die 80 (!) deelnemers lieten met het zongen van o.a. gezang 686 horen dat je hier een geweldig koor kunt vormen. Want ook al zitten die kerkbestuurders net als de andere mensen op de achterste banken: hun zangprestaties zijn wel bovengemiddeld. Dus klonk het in koor: ,,De Geest des heren heeft, een nieuw begin gemaakt, in al wat groeit en leeft zijn adem uitgezaaid’.
Een nieuw begin op Pinksteren en een nieuw begin in d’n Hoek.
De bijeenkomst was weldadig.
Aan Walcheren de eer om een volgende keer zo’n gezamenlijk optreden te regelen.
Wim Staat