door Margreeth Ernens

VROUWENPOLDER – De Pelgrimskerk in Vrouwenpolder vierde zondag 26 mei 700 jaar vierplek én een bijzondere onderscheiding voor ds Pieter Melse (93) uit Vrouwenpolder. In de dienst ging het dan ook over tijd en toekomst, in het licht van de eeuwigheid bezien. Het Koperkwartet van de familie Jongepier en organist Sjoerd Sijnstra verleenden muzikale medewerking.

Voorganger Maria Opgelder.

Voorganger pastor Maria Opgelder uit Vrouwenpolder nam het bijzondere jubileum van de kerk waar om over tijd te preken. …Duizend jaar zijn in Uw ogen als de dag van gisteren die voorbij is, niet meer dan een wake in de nacht … (uit Psalm 90, een gebed van Mozes, de godsman, NBV) en …elk huis heeft zijn bouwer, maar God is de bouwer van alles… (aan de hand van Hebreeën 3: 3-6 (NBV) en 11: 1-2 (Herz. Naardense Vertaling 2014).

,,We mogen tijd relativeren. Leef met je tijd, leef in het moment. Leer ons zo tellen, dat wijsheid ons hart vervult, want tijd komt in ander daglicht te staan als we zijn verbonden met de Eeuwige Bron (God). Eeuwige waarden heersen over de tijd, het is een andere waarde dan die wij eraan hechten: Gods tijd. In ons tijdsbesef is 700 jaar een lange periode, 255.500 dagen. Als al die dagen met wijsheid zijn gevuld geeft dat ons een glimp van hoop en God, die zich vinden laat.’’

Mw Opgelder zei dat de gemeente trots en dankbaar is voor deze geliefde, gekoesterde vierplek. ,,Iedereen, elke generatie heeft aan dit huis gebouwd, maar de Ene, de Eeuwige is de bouwer van alles. We vieren vandaag tijd en eeuwigheid, vieren dit oude gebouw en ons geloof, dat is de werkelijkheid waarop wij hopen. En daarmee eren wij Hem die dit gebouwd heeft en het fundament is. Wij bouwen voort, maar Hij bouwt ons.’’

Hans van Grondel.

Kerkenraadsvoorzitter Hans van Grondel nam de aanwezigen in vogelvlucht mee door de rijke, roerige geschiedenis van het kerkgebouw. Hij haalde daarbij de kerkenvisie van de gemeente Veere aan en benadrukte dat het belangrijk is om de kerk te behouden, want ‘geloven is een werkwoord, en dat doe je samen’.

Burgemeester mw Frederiek Schouwenaar van de gemeente Veere vond de bereikte mijlpaal van de kerk van grote waarde, niet alleen wat de geschiedenis aangaat, maar zeker ook voor de toekomst.

Kerk van Christus

Classispredikant ds Arie van der Maas.

Classispredikant ds Arie van der Maas legde een iets ander accent: ,,Vroeger was dit een ongedeelde kerk, heel anders dan nu. Daarom is het fijn dat ook de parochie Walcheren zo ruim aanwezig is.’’ Hij zei te hopen dat we als kerk weer toegroeien en toewerken naar een onverdeelde kerk. In dat verband verwees hij naar Paulus, bij wie de schellen van de ogen vielen toen het tot hem doordrong dat het de Kerk van Christus is. Dan valt er veel weg en komen er nieuwe mogelijkheden voor de toekomst, aldus ds Van der Maas. ,,Zet de deuren open en toon gastvrijheid. De kerk moet zich meer  inzetten voor verbinding, voor de samenleving. Er is pas toekomst als de samenleving liefde, toewijding, verbinding en spiritualiteit krijgt, ook buiten de kerkgrenzen. Dát is de Kerk van Christus.’’

Onderscheiding ds Pieter Melse

Cees van Boven spreekt ds Melse toe.

Kerkenraadsvoorzitter Cees van Boven van de PG Oost-Souburg sprak ds Pieter Melse toe, die via internet meeluisterde. Ds Melse kreeg de hoogste onderscheiding van de Protestantse Kerk, het draaginsigne Goud met Briljant, wegens het vervullen van de functie van predikant gedurende 66 jaar.

Van Boven vertelde dat er uit de diverse gemeenten, waaraan ds Melse verbonden is geweest, veel brieven zijn ontvangen met herinneringen aan de predikant. ,,Als kind van het dorp is hij na zijn emeritaat teruggekomen naar Vrouwenpolder. Hij wordt nog vaak om raad gevraagd en preekt met passie en uit het hoofd.’’  Ds Melse (12-7-1930) werd op 1 september 1957 bevestigd in Zonnemaire. Hij verbond zich achtereenvolgens aan Voorthuizen (1961), Bouchoute, B (1966), Rotterdam Kralingen (1971) en Oost-Souburg (1981). In 1991 ging ds Melse met emeritaat, maar hij bleef actief in Bijbelkringen en gespreksgroepen en ging vaak voor. Hij was nauw betrokken bij de kerkelijke gemeenten Veere, Vrouwenpolder en Gapinge en stak niet onder stoelen of banken dat er meer uit de Bijbel moest worden gelezen. Hij werd omschreven als ‘een preektijger die de Bijbel beeldend, actueel en boeiend uitlegt’.

Pittig en leerzaam

Uit de herinneringen kwam vooral naar voren dat zijn catechisatielessen pittig, fijn en leerzaam waren. Met gemeenteleden in Bouchoute in België is zelfs nu nog briefcontact. Uit Rotterdam Kralingen kwam de spreuk: ‘Elke regendruppel die valt is een kerkganger die niet naar de kerkdienst komt’. Of de uitspraak werkelijk van ds Melse is, vermeldt de historie niet, evenmin of het gezegde in een regenloze periode of juist een nat voorjaar is geuit. Van Boven liet tot vermaak van de aanwezigen met zwaaiende armen zien hoe ds Melse altijd de zegen uitsprak.

Dhr Van Boven stipte aan dat het heel bijzonder is dat een predikant zo lang het evangelie verkondigt en hij sprak de wens uit dat ds Melse dat fysiek in de toekomst weer kan doen. ,,De onderscheiding is van harte gegund en zeer verdiend.’’

Na afloop van de viering in de Pelgrimskerk was er ruimte voor ontmoeting.