door Margreeth Ernens

SPIJKENISSE – In een bewogen dienst heeft de protestantse wijkgemeente De Dorsvloer in Spijkenisse zondag 3 oktober 2021 afscheid genomen van haar kerkgebouw. In een inleidend woord werd gememoreerd dat er ooit ruim 600 leden waren, zodat zelfs soms een sporthal moest worden afgehuurd voor diensten. De wijkgemeente gaat nu met De Kern en De Ontmoeting samen als één kerk verder in De Verbinding. Daarom werden aan het eind van de dienst voorwerpen uit de kerk meegenomen als teken van nieuw begin als De Verbinding. Wegens het afscheid zijn de afgelopen tijd in het voorbedenboek tal van persoonlijke dankwoorden en herinneringen geschreven.

Voorganger Gera van der Linden tijdens de afscheidsdienst.

Thema van de dienst was dat God met ons meegaat, zoals Hij ook met Mozes meetrok, toen het volk Israël uit Egypte naar het Beloofde Land ging. Dat thema kwam ook naar voren tijdens het kindermoment. Voorganger Gera van de Linden sprak van gemengde gevoelens, vooral voor degenen die zich hier thuis voelden. ,,Maar we kunnen dankbaar terugkijken, God was bij ons. We zijn op weg naar een nieuwe toekomst, we nemen afscheid van De Dorsvloer.’’

In de overdenking werd op zoek gegaan naar zin en inhoud in het verhaal van de uittocht. De Dorsvloer stond bekend om de tweejaarlijkse musicaluitvoeringen en het lied uit de musical Mozes: Lied Zonder Verhaal, sloot naadloos aan bij de Bijbellezing uit Genesis 33. ,,Ook in De Dorsvloer is God aan ons voorbijgegaan, daarom vertrouwen we erop dat God met ons mee zal blijven gaan. Dat geldt voor de hele Verbinding en het lied van de vogel zal ons daarbij op weg helpen.

Kerkramen

Bij het zingen van dit lied 701 werd per couplet naar het bijbehorende kerkraam gekeken: Chaos van de eerste dag, Noach, De Geest, die danste, zong en speelde in ons, en raam vier waarin alles samenvalt: er worden nieuwe deuren geopend naar bevrijding, ontferming, verzoening, vergeving, liefde en licht, we mogen mens zijn naar Gods beeld, in al onze veelkleurigheid.

De zegen aan het eind van de dienst gold ook de voorwerpen die werden uitgedragen, sommige voorwerpen letterlijk, omdat ze een nieuwe plek krijgen in De Verbinding, sommige alleen als herinnering.

Speciale voorwerpen

Het doopvont wordt meegenomen naar De Verbinding.

Die voorwerpen hebben allemaal een speciale betekenis voor de gemeente. Als eerste werd de paaskaars meegenomen, daarna volgden meer kaarsen, zoals de Tienervloerkaars en de paaskaars uit het stiltecentrum. Ook het doopvont, dat het lied van de vogel verbeeldt als teken van het nieuwe begin, en de Dooprol met de namen van de dopelingen, werden meegenomen. De ramen werden symbolisch uitgedragen door ontwerpster Lenie van Well (ze worden tijdelijk opgeslagen, om later hergebruikt te worden in het nieuwe kerkgebouw). Het Avondmaalsbord werd uitgedragen door de nieuwe predikant, ds Vlasblom, de kelk en beker volgden, net als het kleine Avondmaalsstel, waarmee bij mensen thuis het avondmaal kon worden gevierd.

Ook het gedachtenisboek met de namen van de overledenen met het bijbehorende lichtje, de gedachtenisstenen en de honingraat waarin per kerkelijk jaar de stenen werden gelegd, gingen mee. Het rode Taizé-kruis, dat zoveel jongeren aansprak, de liederen uit het Liedboek en het liturgisch bloemstuk dat laat zien dat God met de gemeente zal blijven meegaan en het antependium in de kleur van de periode van het kerkelijk jaar, kregen ook een plaats in de stoet, net als de Kliederkerktoga (‘Die vieringen gaan door’) en de kanselbijbel.

Dorsvlegel

De voorwerpen worden in optocht De Dorsvloer uitgedragen.

Er was uiteraard ook plaats voor de dorsvlegel, geschonken bij de opening van de kerk door predikant Arie Verheul, als symbool van goed samenwerken, maar ook voor het vlegelachtige wat De Dorsvloer had. Het orgel ging symbolisch mee en als laatste een witte steen, symbool voor degenen die zijn vertrokken. Voorganger Gera van der Linden vindt het een blijvende verbondenheid met hen. Ze kreeg de steen toen ze in de gemeente werd voorgesteld en ziet het als het begin van iets nieuws. Voor haar persoonlijk betekent de steen ‘het afscheid als voorganger van deze prachtige gemeente’, een gemeenschap die ze nergens anders heeft gevonden. ,,Maar ik heb geleerd dat God niet woont in een gebouw, maar in mensen.’’

Onder het zingen van Ubi Caritas werd de kerk in optocht verlaten. ,,De deuren van ons hart mogen wijd open blijven staan. De deuren van De Dorsvloer gaan dicht. Maar er is veelkleurigheid in de kerk in Spijkenisse, de Geest zal blijven dansen.’’

Na de dienst in De Dorsvloer blijft een lege kerktuin achter.

Lees ook: Afscheid van De Dorsvloer doet pijn