door Margreeth Ernens

HAAMSTEDE – ,,Ik kijk met heel veel plezier terug op de vier jaar dat ik predikant in Haamstede ben geweest. Het is een hele leuke periode geweest in mijn werkzame leven. We hebben het hier erg naar ons zin, zozeer zelfs dat we hier een huis hebben gekocht om lang te blijven.’’ Ds Harry Smit (68) neemt zondag 18 september 2022 tijdens een openluchtdienst in Renesse afscheid van ‘zijn’ Pelgrimskerk, want hij gaat met emeritaat.

Ds Harry Smit.

Hartog (Harry) Emanuël Smit verbond zich in december 2018 aan de Pelgrimskerk in Haamstede, een paar maanden later fuseerde deze kerk met Burgh, Renesse, Scharendijke en Noordwelle tot de Protestantse gemeente Schouwen aan Zee. In totaal diende hij de Protestantse kerk in Nederland ruim 41 jaar in binnen- en buitenland. Zijn eerste gemeente was de Gereformeerde kerk in Anna Paulowna, waaraan hij op 1 maart 1981 werd verbonden. In januari 1985 verhuisde het gezin Smit naar Oegstgeest, waar hij aan het Hendrik Kraemer Instituut de opleiding volgde tot zendingswerker, ter voorbereiding op zijn nieuwe baan aan de Comunidad Teológica Evangélica in Concepción in Chili, als docent Bijbel en verantwoordelijke voor het Extensie-programma. In juni 1985 was het zover en vertrok het gezin vanuit de Gereformeerde kerk in Garijp (Friesland) naar Chili.

In het najaar van 1988 keerde Harry Smit terug naar Nederland, waar hij als tussenbaan werk vond als docent Maatschappijleer en Godsdienst op een middelbare school in Den Helder. In september 1989 kreeg hij een beroep van de Gereformeerde kerk Spijkenisse. Daar bleef hij tot september 1996, toen hij naar Voorburg vertrok. In februari 2004 ging hij aan de slag in Schoorl, Groet en Camp, gevolgd door Apeldoorn in 2012. De Pelgrimskerk in Haamstede besluit zijn lange loopbaan als predikant. Daar ook vierde hij vorig jaar zijn veertigjarig ambtsjubileum.

Ouderwets betrokken

,,De Pelgrimskerk heeft heel veel actieve mensen, is bijna nog ouderwets, want iedereen doet wel wat, is betrokken, en dat is heel leuk.’’ Dat ds. Smit en zijn vrouw op Schouwen-Duiveland blijven wonen is dan ook niet verwonderlijk. Niet alleen is het een prachtig gebied, ook sociaal hebben zij er hun draai gevonden. ,,Ik wilde graag terug naar de kust toen ik in Apeldoorn stond. Ik ben een kind van de zee, van de duinen. Maar de natuur kan nog zo mooi zijn, de mensen zijn essentieel, daar moet het wel mee klikken.’’

,,De coronaperiode heb ik wel als een echt dieptepunt ervaren. Zo hadden we vorig jaar een grootse musical voorbereid, met jong en oud. Alles was klaar en toen kwam in december die lockdown. Wat een teleurstelling was dat toen alles moest worden afgeblazen. En op Kerstmorgen stond ik voor lege banken te preken, verschrikkelijk. Dat stilleggen is niet alleen voor een gemeente funest natuurlijk, voor alle verenigingen en koren geldt dat. Het nam heel veel weg van ons sociale leven.’’

,,Maar slechte momenten horen erbij, ik bewaar in mijn hart de goede en mooie dingen die ik heb mogen doen en de vele momenten waarin ik iets voor anderen heb mogen betekenen.’’

Lege agenda

Ds Smit is nog tot 1 oktober in vaste dienst, daarna heeft hij voorlopig een lege agenda. ,,Ik heb afgesproken dat zolang er geen opvolger is, ik altijd wel kan invallen om te preken, voor crisispastoraat of uitvaarten, maar daar zal het echt bij blijven. Misschien ga ik in de toekomst wel weer vaste dingen doen, maar ik wil nu even tijd voor andere dingen, zoals hobby’s.’’

Zo is hij een fervent sporter (,,Ik ga een paar keer per week hardlopen en graag naar de sportschool’’), zal hij eindelijk aan lezen toekomen en heeft hij het voornemen om vanaf oktober elke dag een uur te gaan pianospelen met als leidraad de online cursus van Cor Bakker. ,,Dat wilde ik altijd al, maar nu gaat het er echt van komen!’’

Nieuw boek

Intussen is hij ook nog bezig aan het boek dat hij samen met zijn dochter schrijft. ,,Mijn moeder schreef haar verhaal over haar tijd als Joods onderduikster. Wij schrijven ons eigen levensverhaal daarbij. Want wat betekent het voor ons om een Joodse ziel te hebben. We hebben er ook andere familieleden bij betrokken en die geïnterviewd. Dit boek is in de afrondende fase, maar ik zal waarschijnlijk wel blijven schrijven over de Talmoed en andere dingen.’’

Opgegroeid in een gezin met een joodse moeder en een gereformeerde vader, heeft hij zich van jongs af aan verdiept in de joodse traditie, in het bijzonder in de Talmoed. In oktober 2020 publiceerde hij zijn boek ‘Een Sterke Vrouw, portretten van vrouwen in de Talmoed’, over verschillende bijzondere en sterke vrouwen uit de Talmoed. Harry’s broer Luuc is chazan (voorzanger) van de synagoge in Middelburg, broer Sijbrand is ook aangesloten bij de Joodse gemeenschap.

Reizen

De rest van de tijd wil Harry gaan reizen. ,,Dat doe ik heel graag, met groepen, met gemeenteleden. Bijna elk jaar gaan we naar Israël, verder China, Peru, Zuid-Afrika en noem maar op. Ik ben ook nog een aantal keer terug geweest naar Chili, waar ik via de zending werkte. Met dat land voel ik me nog steeds erg verbonden.’’

Een vergadertijger is Harry Smit nooit geweest, hij werkte het liefst aan de basis, in de gemeente, niet zozeer in bestuurlijke zin. ,,In de periode dat ik in mijn eerste gemeente Anna Paulowna stond, was ik voorzitter van de classis daar. Verder heb ik in het landelijke bestuur gezeten van Solidaridad. En daar houden de functies wel op. Ik heb wel altijd geprobeerd in de sfeer van een leerhuis dingen te doen, zoals lezingen. Dat deed ik veel in Apeldoorn. Dat past ook bij mij.’’

De afscheidsdienst van ds Harry Smit is zondag 18 september tijdens een openluchtdienst op de Prinsenhoeve (Hoogenboomlaan 19) in Renesse, aanvang 13.30 uur. Bij slecht weer wordt uitgeweken naar de Pelgrimskerk.