Column: Grenzen aan de trouw?
In #Protestant vertellen classispredikanten over een ontmoeting die hen is bijgebleven. Onze classispredikant ds Arie van der Maas schreef in september, vlak voor hij ziek werd, deze column voor het novembernummer 2023.
‘HOELANG GA JIJ DIT NOG VOLHOUDEN?’ vroeg ik haar toen we even samen in een nis van de grote monumentale kerk in dat dorpje stonden. We hadden hier zojuist een goed gesprek gehad. Een delegatie van het moderamen van de synode en de directie van de dienstenorganisatie was die middag te gast. We voerden het gesprek met vertegenwoordigers van kleine gemeenten. Ervaringen en inzichten werden gedeeld. Onmacht, kwetsbaarheid en teleurstelling uitgesproken. Hoop en verlangen onder woorden gebracht. We hadden afgesloten met lied, lezing en gebed in een kring rond de tafel in het koor.
Zij had – zoals ik haar al jaren ken – niet veel gesproken. Haar ervaringen, inzichten en bescheiden verlangens kwamen vooral samen in vriendelijke wijsheid en zorgzame gastvrijheid. En na de liturgische afsluiting vertelde ze over de rijke geschiedenis van dit ‘huis van hout en steen’ waar we te gast waren en dat al eeuwen aan stormen had doorstaan.
,,Ik weet het niet, Arie. Wat jij vraagt, vragen mijn kinderen en kleinkinderen soms ook. Hoelang blijf je dit nog doen? Er is meer dan kerk …’’ We hadden het erover hoe het zou zijn als zij, als een van de twee nog resterende ambtsdragers van deze gemeente, een keer zou stoppen. Zou de zich hink-stap-sprong ontwikkelende samenwerking met buurgemeenten dan ver genoeg zijn?
We verstonden elkaar in liefde voor de kerk en liefde voor de mensen in en om die kerk
Deze korte ontmoeting was misschien wel het meest waardevolle moment die middag. We verstonden elkaar in liefde voor de kerk en liefde voor de mensen in en om die kerk. Maar ook in de worsteling om de grenzen onder ogen te zien. Hoe ver reikt de roeping van het ambt?
Teruglopend naar mijn auto dacht ik aan een gedachte van de oude Van Ruler (*): ‘De eerste roeping waar het om gaat is die van het mens-zijn in relatie tot schepselen om zich heen.’ Het ambt staat te vaak en te lang op de eerste plaats, terwijl de eerste roeping voor ieder mens het mens-zijn zelf is. Er zijn grenzen aan de trouw.
* Arnold Albert van Ruler (1908-1970) was een van de meest invloedrijke protestantse Nederlandse theologen van de twintigste eeuw.